- راه آب
آبراه، آبراهه، آبرو، مجرای آب، نهر و جایی که آب از آن می گذرد، گذرگاه سیل
معنی راه آب - جستجوی لغت در جدول جو
- راه آب
آبراه، آبراهه، گذر آب، گذرگاه آب، مجرای آب، راه آب، و نیز رجوع به ترکیبات ذیل راه شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شراب خواری، می خوارگی به افراط، برای مثال بس بس ای دل ز کار آب که عقل / هست از آب کار او بیزار (خاقانی - ۱۹۷)
(هَِ)
لغت نامه دهخدا
به معنی آبان ماه است که ماه دوم خزان باشد، و آن بودن آفتاب است در برج عقرب و در این ماه بادهای بی منفعت بسیار وزد. مه آب. (برهان). به معنی آبان ماه است. (انجمن آرا) (آنندراج) ، ماه پنجم یا یازدهم سالماه خاص یهودی و سریانی. (حاشیۀ برهان چ معین) :
مفخر خاقانی است مدح تو تا در جهان
صبح برد آب ماه میوه پزد ماه آب.
خاقانی
مفخر خاقانی است مدح تو تا در جهان
صبح برد آب ماه میوه پزد ماه آب.
خاقانی
نام فرزانه ای فارسی بوده، (انجمن آرا) (آنندراج)
دهی از دهستان دوغائی بخش حومه شهرستان قوچان که در 24 هزارگزی جنوب خاوری قوچان و 14 هزارگزی جنوب شوسۀ عمومی قوچان به مشهد واقع شده، کوهستانی و معتدل است و 53 تن سکنه ترک و کرد و فارس دارد، آبش از چشمه، محصولش غلات و شغل اهالی زراعت است، راهش مالرو میباشد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
(هَِ)
لغت نامه دهخدا
درنقاط مختلف جهان برای ایجاد سهولت و سرعت در کار مسافرت یا حمل و نقل از اقیانوسها و دریاها و دریاچه هاو برخی از رودخانه ها که قابل کشتیرانی هستند استفاده میشود و نیز در برخی جاها با کندن کانال دریایی رابدریا یا اقیانوس دیگری مربوط میسازند و مسافتی بسیار را که باید در مدت زمانی بسیار با تحمل هزینۀ فراوان طی کرد با استفاده از نیروی آب بدون تحمل هزینۀ گزاف راهسازی با خرج اندک در مدت کمتری میپیمایند. در کشور ایران نیز برای حمل کالا و انتقال مسافر از راههای آبی استفاده میشود. تنها رودی که در ایران قابل کشتیرانی است رود کارون است و در آن از خرمشهر تاشوشتر کشتیرانی میشود. در داخل ایران در دریاچۀ ارومیه بین بنادر مختلف آن کشتیهای موتوری و بادی در حرکتند. راههای دریایی ایران نیز در جنوب از طریق خلیج فارس و دریای عمان و در شمال از راه دریای خزر جریان دارد و کشتی ها برای رساندن کالا هفته یی چند بار میان بندرهای شمالی و روسیه و بندرهای جنوبی و نقاط دیگر رفت و آمد دارند. و رجوع به کیهان سال 1342 ص 1019 و جغرافیای جدید تألیف هیأت مؤلفین ص 54 شود
